Δωμάτιο Πανικού: μη με αφήσεις.

III

Αυτή την στιγμή, η καρδιά μου βρίσκεται στα χέρια μου και στην προσφέρω όπως ένας θνητός προσφέρει δώρα στον θεό του. Την βλέπεις πώς σφαδάζει; Σαν πλάσμα του νερού που ξεβράστηκε στη στεριά. Το νερό είναι δίπλα του όμως αδυνατεί να ενωθεί μαζί του. Ένας απαλός άνεμος.. λίγο κύμα να φέρει τη ζωή προς το μέρος του.

Κοίταξέ τη πώς εκλιπαρεί. Αν την αγγίξεις, θα εξαϋλωθεί σε εκατομμύρια μικρές ευχές, όνειρα και ελπίδες. Αν την φιλήσεις, θα πάρει φωτιά, θα γίνει στάχτη και θα χορεύει στον αέρα σαν παιδί. Αν την αγκαλιάσεις, θα σου δώσει τον πυρήνα της ύπαρξής της. Αγάπη. Ωμή απογύμνωση. Η κινητήρια δύναμη και ουσία της κάθε ύπαρξης. Ένας ψίθυρος, μια επιθυμία.. Μην με αφήσεις.

Λένε πως ο πόνος στην καρδιά όταν σου λείπει κάποιος ή όταν είσαι πληγωμένος είναι σχήμα λόγου. Τότε εγώ γιατί αισθάνομαι πράγματι τον πόνο μέσα μου; Είναι εκεί, στα αριστερά του στήθους μου. Με μαστιγώνει, με χτυπάει, μου κόβει την ανάσα και με ζαλίζει. Γιατί νιώθω σαν να είναι η καρδιά μου στο έλεος ενός νυστεριού; Που την χαράζει, την κόβει, της μπήγει τη λεπίδα του χωρίς φόβο και δισταγμό λες και θέλει να πάρει εκδίκηση.

Είσαι ό,τι ομορφότερο. Ακόμα και εδώ που βρίσκομαι, στους τοίχους του μυαλού μου - αυτό το φρούριο που με προστατεύει από τον ίδιο μου τον εαυτό - μπορώ να δω την ομορφιά σου να διαπερνάει κάθε υλική και άυλη πανοπλία. Είμαι ένας στρατιώτης που πολεμάει ενάντια στη ζωή χωρίς εσένα και ζει κάθε μέρα με τον φόβο πως θα ηττηθεί. Μάχη. Είσαι μια διαρκής μάχη. Ένας θησαυρός που θα φύλαγα με ό,τι μέσο διαθέτω, ακόμα και αν αυτό είναι μονάχα η αγάπη μου.

Αρκεί άραγε η αγάπη; Κάποιοι λένε πως μερικές φορές δεν αρκεί. Τι συμβαίνει όταν δεν υπάρχει χώρος για εκείνη; Ποιος τον δημιουργεί αυτόν τον χώρο, ποιος τον συνθλίβει; Πώς είναι δυνατόν να μην υπάρχει χώρος για ζωή.. Αγάπη. Ζωή. Τι συμβαίνει όταν είσαι ερωτευμένος και αδυνατείς να μεταφέρεις αυτόν τον έρωτα, να τον εκφράσεις, να τον μετατρέψεις σε ένα φιλί, ένα χάδι, μια λέξη.. Μια λέξη. Μια μαγική έκφραση. Ένας κόσμος που μέσα του υπάρχεις μόνο εσύ.

Τόλμησε. Η καρδιά μου σπαρταράει από ελπίδα να την κρατήσεις για πάντα στα χέρια σου. Τα υπέροχα αυτά χέρια που θα μπορούσαν να με σμιλέψουν σαν να είμαι από πηλό. Αυτά τα δάχτυλα που σαν πινέλα, θα ήθελα να γίνω ο καμβάς τους και να ζωγραφίσουν πάνω μου έργα φαντασμαγορικά, απλά, ερωτικά, αληθινά. Κράτησέ με. Θέλω να κρυφτώ μέσα σου. Μη με αφήσεις. Εγώ είμαι εδώ. Η αγάπη είναι καρτερική. Είναι υπομονετική, σταθερή, αιώνια. Η αγάπη είσαι εσύ.